Villa Nora

Villa Nora heeft een leuke uitstraling, zo met dat witte torentje en de speelse vorm van de rest van het spierwit geschilderde gebouw. Er zijn in totaal 3 slaapkamers en evenzoveel badkamers. Op de eerste verdieping heb je een balkon met een zitje over de gehele breedte. In de tuin een zwembad voor jouw reisgezelschap alleen en uiteraard het nodige buitenmeubilair. de locatie is perfect, lekker dichtbij alles. Vanaf Villa Nora zou je zo naar het strand kunnen wandelen (1 km). En dat zou ik maar doen, want de laatste 500 meter bestaat toch al uit alleen wandelpad met aan het begin een parkeerplaats. Voor je boodschappen kun je op 850 meter terecht en wil je uit eten? Dan vind je het eerste restaurant al op 230 meter, maar er zijn er diverse in deze omgeving.  

 

Villa Nora ligt mooi centraal aan de kust van de Algarve en als de Algarve om één ding bekend staat, is het wel vanwege de vele wondermooie stranden. En die zijn er in overvloed. De hele 170 km lange kustlijn is er vol van. Dát in combinatie met het heerlijke klimaat maakt het natuurlijk een ideale vakantiebestemming. En er is zoveel meer. In de Algarve vind je leuke, sfeervolle dorpjes waar de sfeer van vroeger goed bewaard is gebleven. Leuk om doorheen te wandelen, neer te strijken op een terrasje en de gastvrijheid te ervaren. Er zijn grote badplaatsen, waar het ’s avonds goed toeven is. Ook voor de kinderen is er genoeg te doen. Veel van de zandstranden lopen geleidelijk af en veel wandelpaden zijn autovrij. 

 

Trips naar het meest westelijke punt én de grens met Spanje aan de andere kant zijn vanuit Villa Nora qua reistijd best goed te doen. Een leuke dag uit bijvoorbeeld is Cabo de São Vicente bij Sagres (100 km van Villa Nora). De steile kliffen recht uit zee, de stoere vuurtoren die gebouwd werd op de resten van een klooster (hier en daar nog te zien), het keurige complex van witte gebouwen met rode daken dat ook op de resten van een oud klooster is gebouwd. Het is leuk om het allemaal eens te zien. Voor de liefhebbers van feiten: Dit werd in het Neolithicum gezien als heilige grond, je bent daar op het uiterste westelijke puntje van het vasteland van Europa én daar ontmoeten de Middellandse Zee en de Atlantische Oceaan elkaar.